Kasia Dominik: "Kiedyś uważałam, że dorosłam do bycia dzieckiem"

Wszystko, co na lewo od prawej,
wyciągam z rękawa i mówię:
strit.

Nie czekam na ciąg dalszy nastąpi,
używam życia
i nie rozkminiam czasu na tik-tak.

Bezimienny obelisk
wyrywam z korzeniami
i staje się resortowym dzieckiem
poza poziomem pionu.

Prędkość

Pędzę autostradą
zjazdu nie widzę
życie leci jak oczko w rajstopach
kiedyś uważałam że
dorosłam do bycia dzieckiem

przeliczyłam się
Tuning w myślach
podrabiam licznik
próbuję zmyć błoto z czasu
Nie zatrzymam dni
nocy ani chwil
Dociskam hamulec
przed oczami wiedzę mur
gruzy marzeń i znicz
Tu gdzie jestem
nikt nie nosi zegarków

© Kasia Dominik

Fot. Pixabay