Poezja jest oknem duszy poety. Ostatnio miałem okazję doświadczyć tego czytając zbiór wierszy autorstwa Michała Waligóry pod tytułem "Świadectwo". Jeśli miałbym określić jego dzieło jednym słowem, byłoby to "osobiste". Od dedykacji po treść wierszy, autor obnaża przed czytelnikiem swoją duszę, poruszając bliskie mu tematy wiary i moralności. W kolejnych wierszach poeta miesza dosadność (nigdy jednak wulgarność!) z bogactwem wyobraźni i kunsztem w układaniu słów. Odnoszę wrażenie, że autor, niezależnie od tego, czy pisze "ja" czy "my", zawsze ukazuje nam swój punkt widzenia.

Moją uwagę zwróciło też, że Michał Waligóra nie boi się eksperymentować z formą i tematyką wierszy. Mamy więc wiersz w języku angielskim ("*Salvation not included"), gorzką obserwację rzeczywistości wyrażoną obrazem absurdu („Niedźwiedź w zielonym kubraku”) czy wreszcie życiową mądrość („Katecheza”).

Silna wiara autora splata się tu z jego talentem, dlatego pewne wiersze w rzeczywistości są modlitwą („Ważna rozmowa”). Sztuka wiąże się tu z wiarą, wiara z wyrażaniem siebie.

„Świadectwo” to tomik wierszy zarówno osobisty jak i bardzo obiecujący. Wyobraźnia autora, unikanie przywiązywania się do jednego stylu i swoista bezkompromisowość w wyrażaniu siebie wskazują, że Michał Waligóra to twórca nietuzinkowy, lecz zarazem wciąż dojrzewający w swoim kunszcie. Nie pozostaje mi zatem nic innego jak zachęcić Państwa do lektury jego tomiku.

Stefan Dziekoński