Marta Cywińska: Baszta Elaine

a okrzyk znad murów cóż

wtłoczony wenflonem

rozpada się tysiącem żył

 skacząc z mostów przygodnych

i w potylicę wkręcony hełm

 okrwawienia dat i godzin

splątania nieeee bezwłosej

co w sukniach płynie trzech

na łodzi Pani z Shalottu.

Drży bez rąk i woła bez ust

Kości zwieńczone blankami

W nakarczku prochowni basinet

Znów opadł na jej biodra

Krzywoprzysięzca uderza w stół

Gdzie Amour wielkości a motte-and-bailey,

Na lśnieniu kości i sercu  brzmi

Lecz wieko już opadło samo

Ostatnia tafla wspomnień mych

Wzbierają pęknięte witraże

Gdy liliie wodne z Camelot

Szkarłatem toczą się po całym szpitalu

Wiodą nas nocą konduktami

Elaine z Astolat

Elaine z Corbenec

Elaine z Garlot

Weselne kłącza  w pogrzebu czas

Z sercem nabitym na donżony.

John Wiliam Waterhouse - "The Lady of Shalott" (1888)

Fot. Wikipedia