Alicja Patey-Grabowska: Wir

jak ciało węża
a nocne chmury
nabrzmiałe czernią
za moment przyduszą wodę

             Co mówi morze
gdy w świetle latarni
kołyszą się nasze cienie
złączone dłońmi
a dźwięk syreny widmowego statku
przeszywa powietrze
jak pocisk

Drobne ziarenka deszczu
spływają na piasek
To płacz chmur
wciśniętych w ramiona fal

             Tak mówi morze:
– Płacz
Jutro słońce i cisza
a błękit nieba
przejrzy się w ciemnym lustrze

Po nocy dzień –
             tak mówi morze
Zmienność!
Zmienność kolorów
kształtów
ciał

W górę
             w dół
z dołu
              do góry
kreci się koło

I nasze cienie
przy świetle latarni
stapiają się w  jedno
jak morze z niebem
jak niebo z morzem
             Zostaje szept
jednostajny szum
powtarzający się rytm
             w łańcuchu  życia

Alicja Patey-Grabowska
                                                           5 IX 2020

Fot. Pixabay