Dorota Szawdzianiec: Deszczowo

Niebo rozpacza

od wielu dni

sączy się z chmur

posoka krwi przeźroczystej

jakby mało było tej czerwonej

wsiąkającej gdzieś

na drugim końcu globu

w niedawno zdobytą ziemię.

Życie zwolniło

nie śpieszno mu

do kolejnego dnia popielatego

ludzie przytłoczeni

ciężarem szarego nieba

snują się ulicami miasta

głodni słońca

jak narkomani złotego strzału.

Bez przerwy pada

zmienia się tylko

wielkości kropel deszczu

świat dookoła rozmięka

zieleń na drzewach straciła ostrość

a zmatowiałe bzy

przestały pachnieć

tylko wróble zawsze tak samo szare

poćwierkują radośnie w krzakach

na przekór wszystkiemu.

Dorota Szawdzianiec

Fot. Pixabay