Rozmowy o zmierzchu kultury
2023-12-05
Alfabet NOK-u: Irena Puzynianka
2023-12-05Jan Brzękowski (1903-1983)
Jan Brzękowski (n. 18 decembrie 1903, Nowy Wiśnicz - d. 3 august 1983, Paris) a fost un poet polonez, prozator, teoretician, critic literar și membru al Avangardei Cracoviene. A absolvit filologia poloneză și farmaceutica la Universitatea Jagiellonă din Cracovia. A debutat ca poet în anul 1921, în revista Gazeta Literacka. A publicat primul volum de poezii Tętno în 1925. Publicații literare: Tętno, 1924; Na katodzie, 1929 ; W drugiej osobie, 1933; Zaciśnięte dookoła ust, 1936; Spectacle métallique, 1937; Nuits végétales, 1938.
Jan Brzękowski (1903-1983), poeta, eseista, prozaik. Ukończył Wydział Farmacji oraz filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, studiował także na Sorbonie i w École du Journalisme w Paryżu. W 1928 wyjechał do Paryża, gdzie nawiązał kontakty z twórcami międzynarodowej awangardy literacko-artystycznej i wydawał w 1929-1930 pismo L'Art Contemporain - Sztuka Współczesna (wraz z Wandą Chodasiewicz-Grabowską). W latach 1937-1940 szef biura prasowego Ambasady RP w Paryżu. W 1944-1945 attaché prasowy Ambasady RP. W 1946-1964 dyrektor uzdrowiska Amélie-les-Bains, następnie mieszkał w Paryżu.
Jan Brzękowski (1903-1983), poeta, eseista, prozaik. Ukończył Wydział Farmacji oraz filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, studiował także na Sorbonie i w École du Journalisme w Paryżu. W 1928 wyjechał do Paryża, gdzie nawiązał kontakty z twórcami międzynarodowej awangardy literacko-artystycznej i wydawał w 1929-1930 pismo L'Art Contemporain - Sztuka Współczesna (wraz z Wandą Chodasiewicz-Grabowską). W latach 1937-1940 szef biura prasowego Ambasady RP w Paryżu. W 1944-1945 attaché prasowy Ambasady RP. W 1946-1964 dyrektor uzdrowiska Amélie-les-Bains, następnie mieszkał w Paryżu.
Zbiory wierszy, m.in.: Tętno (1925), Na katodzie (1928), W drugiej osobie (1933), Razowy epos (Nicea, 1946), Nowa kosmogonia (1972), Paryż po latach (1977). Powieści parodystyczno-groteskowe, np.: Psychoanalityk w podróży (1929), 24 kochanków Perdity Loost (1939, wydanie 1961). Rozprawy teoretyczne i szkice krytyczne, m.in.: Integralizm w czasie (1937), Wyobraźnia wyzwolona (1938, zebrane w tomie Wyobraźnia wyzwolona 1966), Szkice literackie i artystyczne 1925-1970 (1978). Wspomnienia W Krakowie i w Paryżu (1968), powieść autobiograficzna Międzywojnie (1982). Wybór poezji (1966), Poezje (1973), Wiersze awangardowe (1981).
Mircea Sandu
